Neredesin…? (Hasan Atam)

Arşa çıktı Mevlacan, âşıklarının sesi

Bir ayrılık, bir hicran bilmem ki neyin nesi

Yankılanır kalbimde hasretinin gür sesi

Karanfilde kokun var, mest etmiştir herkesi

Gel ey Sahibezzaman; gel artık, gel neredesin…?

Bitmez mi bu hasretin; o vaktin dolmadı mı?

Akan haksız bunca kan, deryalar olmadı mı?

O güzel kıblegâhım, kanla yoğrulmadı mı?

Gel ey imâm, gel; sen bu akan kanlara setsin

Gel ey Sahibezzaman; gel artık, gel neredesin…?

Düzenimiz seninle olsun artık hükmullah

Kalmasın yerde ne bir damla kan, ne de bir âh

Davamız hak davadır, amaç fi-sebilillah

Gel ey imâm, İslâm da senin ile hükmetsin

Gel ey Sahibezzaman; gel artık, gel neredesin…?

Gel ey İmâm, selâma dursun bütün melekler

Bulsun mustaz’af izzet; yer’ne gelsin dilekler

Sevinsin dost yürekler ve güçlensin bilekler

Sen mazlumun penahı, güvendiği kalesin

Gel ey Sahibezzaman; gel artık, gel neredesin…?

Ey Resûl, yokluğunda ahidleri bozdular

Ehl-i Beyti’ne karşı nice kuyu kazdılar

Sözlerini unutup hak yolundan azdılar

Sen bizim derdimize dermansın, tek çaresin

Gel ey Sahibezzaman; gel artık, gel neredesin…?

Hasan ATAM

İstanbul / 2000