Kunut

Günlük namazların ikinci rekatında Fatiha ve Kur’an surelerinden herhangi biri tam olarak okunduktan sonra rükûya gidilmeden önce ellerin yüz hizasına kaldırılması, avuçların göğe doğru açılarak yanyana tutulup dua edilmesi müstehaptır; bu amelin adına “kunut” denir. Kunutta baş parmak dışındaki parmakların birbirine bitiştirilmesi ve avuçların içine bakılması müstehaptır.

Kunutta şu dua okunabilir:

– Rebbenâ âtina fid-dunya heseneten

– ve fil-ahireti heseneten – ve kinâ ‘ezâb-en nâr.[1]

Anlamı:

“Rabbimiz dünyada da iyilik ve güzellik ver bize, ahirette de iyilik ve güzellik ver ve bizi ateşin azabından koru.”

Cuma namazında iki kunut okunması müstehaptır. Bu kunutların birisi namazın birinci rekâtında rükûdan önce, diğeri ise namazın ikinci rekâtında rükûdan sonra okunur.

Resulullah (s.a.a) buyuruyor ki: “Namazının kunutu uzun olan kişinin kıyamette hesaba çekilişi kolay olur.”[2]

Kunuttan sonra birinci rekâtta olduğu gibi rükû ve secde yapılır.

Kunutla İlgili Birkaç Hüküm

1- Cemaat namazı dışında kunutu yüksek sesle okumak müstehaptır.

2- Kunut unutularak okunmaz ve rûkuda farkına varılırsa, rûkudan sonra okunabilir.

3- Kunutta okunan duanın Arapça olması gerekmez; herhangi bir dille okunabilir.

[1]- Bakara suresi, 201.ayet.

[2]- Bihar-ul Envar, c.82, s.199.