Hz. Mehdi (a.f)

Bayramlar sancıdır Takatsiz dizlerimde Bayramlar inmedir Yüreğimde, ciğerimde Bayramlar baharın müjdesini Vermezler bana Bayramlar burar, incitir Kan kusturur bedenime Şehir

Kırılan umutları Saran ağa hardadı Bu gara bulutları Yaran ağa hardadı Bu ışıksız gözlere Bu saralan yüzlere Bu takatsız dizlere

Arşa çıktı Mevlacan, âşıklarının sesi Bir ayrılık, bir hicran bilmem ki neyin nesi Yankılanır kalbimde hasretinin gür sesi Karanfilde kokun

Her Cuma şu yüreğimi Seriyorum yollarına Şimdi gelirsin sen diye Bekliyorum seni güzel! Ellerim her gün duada Gözlerim hep ufuklarda

Hakkını alamaz mazlum ve yetim Namuslu namussuz bilinmez ki kim Zulüm tufanı var; esmez bir nesim Nerdesin ey umut, artık

Ey Mehdi can, sevgili canan Gönüller seninle süslüdür her an Geleceksin elbet münasip bir an O mukaddes ana kurban Mehdi

Yollara düştüm ararım seni Uçan kuşlara sorarım seni Allah’ın emridir severim seni Ey Mehdi canan Sahibezzaman Gönlüm senin ile yanar

İşte böyle bir günde doğdu mevlamız Mehdi Mazlumlar asırlardı onu hep bekler idi Hüseyin’in soyundan idi o misk u anber

Hicranın içimi yakar Gözlerimden kanlar akar Feryadım ayyuka çıkar Seviyorum Mevla’m seni O nur nikaplı yüzünü Ah bir kez görebilseydim

Hey Yezid yanına kalır mı sandın Nice intikamlar alınsa gerek Mehdi çıkar ise nicolur hâlin Heybetli küsleri çalınsa gerek Gazî