Ateş (Şeyh Esad)

Tecellâ-i cemalinden Habibim nevbahar âteş

Gül âteş, bülbül âteş, sünbül âteş, hâk-ü-hâr âteş

Şua-ı âfitabındır yakan bilcümle uşşâkı

Dil âteş, sine âteş, hem dü-çeşmi eşk-bâr âteş

Hayal-i şem-i rûyinle aceb mi yansa can-ü dil

Nigârım gel de gör kalbimde âteş, âh-ü zâr âteş

Ne mümkün bunca âteşle şehid-i aşkı gasletmek

Cesed âteş, kefen âteş, hem âb-ı hoşgüvâr âteş

Ben el çektim safayı hâtır-u ârâmi cânımdan

Safa âteş, cefa âteş, firar âteş, karâr âteş

Ne yapsam bu dil-i mahzunu mesrur eylemem şahım

Gam âteş, gamgüsar âteş, temennâ-i mesâr âteş

Ümmid-i-âfiyet besler mi ES’AD yârdan hâşâ

Saçar oldukça gözden ol nigâr-ı güllizâr âteş

Şeyh Es’ad