Ağlar (M. Hüseyin Şehriyar)
Hüseyn’in nohesin “Dilriş” yazanda
Müselman sehlidir ki kâfir ağlar
Kör olmuş gözlerin gan tuttu Şimr’in
Ki görsün öz elinde hançer ağlar
Hüseyn’in köyneyi Zehrâ elinde
Çeker geyha kıyâmet, mahşer ağlar
Atanda Hermele ok Kerbelâ’da
Göreydin düşman ağlar, leşker ağlar
Gucağında göreydin Ümm-ü Leylâ
Alıp na’şı Aliyy-i Ekber ağlar
Rubâb, nisgil döşünde süt görende
Aliyy-i Esğer’i, yad eyler ağlar
Başında kakül-i Ekber hevâsı
Yer ağlar, sünbül ağlar, enber ağlar
Yazanda Âl-i Tâhâ nohesin men
Kalem gördüm sızıldar, defter ağlar
Ali, şaqq-ül gamer, mihrap tilit qan
Kulak ver, mescid okşar, minber ağlar
Ali’den “Şehriyâr”, sen bir işâre
Kucaklar kabri, Mâlik Eşter ağlar
Seyyid Muhammed Hüseyin
” Şehriyâr”